Overal ratten

Onze bus stopt op een parkeerplaats in the middle of nowhere. Voor ons een pleintje met de inmiddels bekende kraampjes met chips en zoetigheid. Daarnaast de toegang tot een tempelcomplex. Om ons heen nauwelijks toeristen, wel veel Indiase families. De vrouwen zijn kleurrijk gekleed en veel mensen hebben een keurig ingepakt offertje bij zich. Onze schoenen moeten uit, net als in elke tempel. Op de eerste binnenplaats is nog niets aan de hand, maar voor wie bang is voor muizen ontvouwt zich op de tweede binnenplaats een horrorscenario: overal zijn ratten. Ze drinken met tientallen tegelijk melk uit kommen die zijn klaargezet, ze rennen langs de plinten en ze liggen op de onmogelijkste plaatsen te slapen. We zijn in de Karni Matatempel in Deshnok, ook wel bekend als de 'rattentempel'. Hindoes geloven dat ratten de reincarnaties zijn van heiligen. De ratten worden hier daarom in de watten gelegd. Speciale attractie, naast het duistere heiligdom in het binnenste deel van de tempel, is het vinden van die ene witte rat die hier rond moet lopen. Wie die ziet, zal geluk ten deel vallen. Het heeft iets van verstoppertje, iedereen loopt te zoeken. En met zoveel paar ogen lukt het natuurlijk wel dat zeldzame exemplaar te vinden.
De tocht gaat vervolgens naar het Junagarhfort in Bikaner. We krijgen een rondleiding in het complex, waar duidelijk wordt dat de maharadja die dit liet bouwen een dure smaak had: het beste marmer werd geimporteerd uit Carrarra (Italie), glas uit Vlaanderen en tegelwerk: jawel, uit Delft. We zien een Delfts blauw tableau met tegels waarop boerderijen en zandpaden staan afgebeeld. Nog een paar sprekende details uit de toelichting van de gids: hier hangt het loodzware zwaard van een van de maharadja's. Door hiermee te oefenen kreeg hij zoveel kracht in zijn armen, dat hij eens een man onthoofdde met 1 slag, waarbij hij tegelijkertijd de ernaast staande zuil doorkliefde. Die zuil is nog altijd in afgebroken staat te zien. Vrouwen mochten geen zakelijke onderhandelingen doen. Ze konden van achter gesloten ramen het gesprek volgen. Als ze hun man duidelijk wilden maken dat ze een transactie niet zagen zitten, kon dat natuurlijk niet mondeling worden meegedeeld. Het communicatiemiddel was hun armband. Als ze rinkelden met de vele armbanden, was hun echtgenoot duidelijk wat hun mening was.
De fietstocht blijft vandaag beperkt tot een tochtje naar het hotel verderop in Bikaner. Het is een kopie van het fort, dat de toenmalige maharadja liet bouwen als werkgelegenheidsproject voor de lokale bevolking, voor wie hij de plicht had ze te onderhouden. Met dank aan de marahadja leggen we ons te ruste in een sfeervolle omgeving.