Jaisalmer

Vandaag staat de stad Jaisalmer centraal. 's Ochtends bezoeken we het waterbekken dat lange tijd de enige watervoorziening was voor de stad. Vervolgens vergapen we ons in het Jaisalmer fort aan alles wat daar te zien is. Het grote fort is niet, zoals de meeste verdedigingswerken, op een rots gebouwd, maar op een enorme zandheuvel. De stenen van de ommuring zijn gestapeld zonder voegen. Door verschillende poorten komen we in het centrale deel van het fort, dat nog bewoond wordt door ca. 4.000 mensen. We zijn unaniem van mening dat hier een prettige sfeer heerst. Wel toeristisch, maar niet opdringerig. Vanaf het dakterras van een restaurant hebben we een prachtig uitzicht over de omgeving. Tegen de avond gaan we nog een keer de stad in. Grappig om te zien hoe de koeien staan te bedelen om wat eten in de deuropeningen van de huizen. We lopen naar een heuvel verderop, die bekend staat om de prachtige zonsondergang die hier te zien is. Tot de zon daadwerkelijk ondergaat vermaken we ons met oude 'wijze' mannen die met iedereen op de foto willen in ruil voor geld en met een vader die samen met zijn zoontje van een jaar of vier muziek maakt en zingt.
De enige 'wanklank' vormen de vele helicopters die voortdurend boven de stad cirkelen. Het Indiase leger is waakzaam, want de grens met Pakistan is niet ver weg. Shambu vertelt dat er dagelijks grensconflicten zijn waarbij geregeld Indiase soldaten sneuvelen. Dat soort nieuws haalt zelden de westerse media, maar het is wel de realiteit in dit deel van de wereld.