Drie bruiloften
Blijf op de hoogte en volg Peter/Anke/Wim/Jany/Fred/Lidy
24 Maart 2016 | India, Jaipur
Gelukkig kunnen we vandaag weer een route nemen door het Indiase platteland. Het is opnieuw een prachtige weg. Dat we flink moeten klimmen en dalen en dat het wegdek soms erg slecht is, nemen we voor lief. Over een afstand van een kilometer of vijf ontbreekt iedere vorm van asfalt. We ploeteren door mul zand en gravel. Ook hier weer vrolijke kinderen, die niet alleen zwaaien, maar kennelijk net allemaal geleerd hebben dat je elkaar een high five kunt geven. Jaaa, dat valt nog niet mee, een hand aan het stuur, de andere langs een rijtje kinderen met uitgestrekte handen, trappen door het mulle zand en ook nog een beetje klimmen... Genieten is het wel!
In dit gebied geen akkertjes, zoals een paar dagen geleden rond Kumbhalgarh, maar droge velden met hier en daar een boom of struik. De mensen leven hier van de veeteelt. Onderweg komen we heel wat herders tegen die hun schaapskudde of hun koeien naar weidegrond brengen. Na zo'n 75 kilometer wordt het echt te warm om te fietsen. Met de bus rijden we naar een veld in de buurt van een uitgestrekt zoutmeer. Shambu legt kleden voor ons neer en nodigt ons uit voor een ceremonie die hij als priester leidt (we hadden hem eerder gevraagd of hij dat een keer wilde doen). Een schaal waarop hij met henna een swastika tekent (die voor de Hindoes een heel andere en betere lading heeft dan voor ons na WO II) staat symbool voor de tempel. We leggen offertjes neer in de vorm van bananen, koekjes en bloemen. Sjambu spreekt gebeden uit in het Sanskriet. Tenslotte vraagt hij ons een bloemenkrans om de nek van onze partners te hangen. Pas na afloop vertelt hij wat de ceremonie inhield: we zijn zojuist voor de tweede keer getrouwd! Zet de champagne maar vast koud in Nederland!
In dit gebied geen akkertjes, zoals een paar dagen geleden rond Kumbhalgarh, maar droge velden met hier en daar een boom of struik. De mensen leven hier van de veeteelt. Onderweg komen we heel wat herders tegen die hun schaapskudde of hun koeien naar weidegrond brengen. Na zo'n 75 kilometer wordt het echt te warm om te fietsen. Met de bus rijden we naar een veld in de buurt van een uitgestrekt zoutmeer. Shambu legt kleden voor ons neer en nodigt ons uit voor een ceremonie die hij als priester leidt (we hadden hem eerder gevraagd of hij dat een keer wilde doen). Een schaal waarop hij met henna een swastika tekent (die voor de Hindoes een heel andere en betere lading heeft dan voor ons na WO II) staat symbool voor de tempel. We leggen offertjes neer in de vorm van bananen, koekjes en bloemen. Sjambu spreekt gebeden uit in het Sanskriet. Tenslotte vraagt hij ons een bloemenkrans om de nek van onze partners te hangen. Pas na afloop vertelt hij wat de ceremonie inhield: we zijn zojuist voor de tweede keer getrouwd! Zet de champagne maar vast koud in Nederland!
-
24 Maart 2016 - 15:55
Tally:
Gefeliciteerd!!! -
24 Maart 2016 - 16:34
Gea:
Van harte gefeliciteerd met jullie nieuwe beloften! Net als beroemde mensen nog een keer trouwen, veel geluk. -
29 Maart 2016 - 14:28
Wilco:
Wat een feest!
Is één keer trouwen al niet erg genoeg :-) :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
